Κιρσοί της μήτρας - διάγνωση και θεραπεία

Σχεδόν όλοι έχουν ακούσει για τους κιρσούς. Στους περισσότερους ανθρώπους, αυτή η αγγειακή νόσος σχετίζεται με προβλήματα στα πόδια, αλλά αρκετά συχνά τα πυελικά όργανα γίνονται ο τόπος εντοπισμού της παθολογικής διαδικασίας. Ένας από τους τύπους αυτής της παθολογίας είναι οι κιρσοί της μήτρας.

Η νόσος διαγιγνώσκεται κυρίως σε γυναίκες ή κορίτσια που έχουν εισέλθει σε αναπαραγωγική ηλικία, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις αναπτύσσεται και σε έφηβα κορίτσια. Για να αντιμετωπίσετε την παθολογία, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις κύριες αιτίες και συμπτώματα της εμφάνισής της, καθώς και να έχετε μια ιδέα για τις μεθόδους θεραπείας.

Χαρακτηριστικά της παθολογίας

Τι είναι οι κιρσοί της μήτρας; Αυτός ο ιατρικός όρος αναφέρεται σε μια ασθένεια που προκαλείται από έναν αριθμό παθολογικών παραγόντων που επηρεάζουν το φλεβικό δίκτυο των πυελικών οργάνων:

1. Αραίωση των αγγειακών τοιχωμάτων.
2. Ο σχηματισμός αγγειακών όζων.
3. Διεύρυνση του φλεβικού αυλού.

Αυτοί οι τρεις παράγοντες επηρεάζουν αρνητικά τη διαδικασία της κυκλοφορίας του αίματος σε ξεχωριστό τμήμα του οργάνου και οδηγούν σε βαλβιδική ανεπάρκεια των φλεβών της ίδιας περιοχής. Η διάγνωση της νόσου είναι δύσκολη λόγω της έλλειψης εμφανών κλινικών σημείων, καθώς και λόγω της ομοιότητας με ασθένειες των πυελικών οργάνων φλεγμονώδους φύσης. Για αυτούς τους λόγους, η παθολογία εντοπίζεται συχνά σε σοβαρά στάδια, όταν η θεραπεία της είναι πολύ πιο περίπλοκη.

Οι γυναικολόγοι διακρίνουν δύο υποείδη της παθολογικής διαδικασίας:

1. Κιρσοί της μήτρας.
2. Κιρσοί του τραχήλου της μήτρας.

Σε κάθε περίπτωση, η ασθένεια είναι επικίνδυνη για τις επιπλοκές της, μεταξύ των οποίων υπάρχουν φλεγμονώδεις διεργασίες που καλύπτουν τη μήτρα, τις ωοθήκες και τον κόλπο. Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι η υπογονιμότητα.

Αιτίες της νόσου

Η κατανόηση των υποκείμενων παραγόντων στην ανάπτυξη της νόσου παρέχει πολλά βασικά οφέλη. Πρώτον, επιτρέπει στον γιατρό να κάνει τη διάγνωση πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια, καθώς και να συνταγογραφήσει επαρκή θεραπεία. Δεύτερον, μια γυναίκα θα είναι σε θέση να προσπαθήσει να αποτρέψει την ανάπτυξη της παθολογίας.

Εξετάστε τις πιο πιθανές αιτίες των κιρσών της μήτρας:

• Η εγκυμοσύνη θεωρείται ο κύριος παράγοντας στην ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας. Ήδη στο εμβρυϊκό στάδιο, και στη συνέχεια καθώς το έμβρυο μεγαλώνει και αναπτύσσεται, η κυκλοφορία της μήτρας αυξάνεται (πολλά εξαρτώνται από την περίοδο). Ταυτόχρονα, σε αγγεία με εξασθενημένο φλεβικό τοίχωμα, η λειτουργία των βαλβίδων διαταράσσεται και διατείνονται. Επιπλέον, ένα αναπτυσσόμενο έμβρυο αυξάνει το φορτίο στα πυελικά όργανα, γεγονός που μπορεί επίσης να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της νόσου.
• Λήψη ορμονικών φαρμάκων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα φάρμακα επηρεάζουν αρνητικά την κατάσταση των αγγείων, τα τοιχώματά τους χάνουν την ελαστικότητά τους.
• Ένας άλλος παράγοντας που προκαλεί τη νόσο είναι η μειωμένη κινητική δραστηριότητα. Ένας καθιστικός ή καθιστικός τρόπος ζωής οδηγεί σε μείωση της συσταλτικής λειτουργίας των μυών, η συνέπεια θα είναι παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος.
• Αυξημένη σωματική δραστηριότητα στην περιοχή της πυέλου. Σε αυτή την περίπτωση, όπως και στην εγκυμοσύνη, η ροή του αίματος στα πυελικά όργανα, ιδιαίτερα στη μήτρα, αυξάνεται.
• Αυξημένη δυσκοιλιότητα - σε αυτή την περίπτωση, η αιτία των κιρσών γίνεται και πάλι η αύξηση της ροής του αίματος. Ωστόσο, η κυκλοφορία είναι πλέον αυξημένη λόγω αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης.
• Συγγενείς ανωμαλίες στη δομή της μήτρας.
• Τεχνητή διακοπή εγκυμοσύνης.
• Δύσκολος τοκετός.
• Φλεγμονώδεις διεργασίες στα πυελικά όργανα.

Συμπτώματα και διάγνωση

Η πολυπλοκότητα της διάγνωσης των κιρσών της μήτρας έγκειται στο γεγονός ότι τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας καλύπτονται όπως άλλες παθολογίες. Επιπλέον, η κλινική εικόνα που υποδεικνύει την ανάπτυξη της νόσου είναι μάλλον κακή:

1. Συχνός, επαναλαμβανόμενος περισσότερο από 3-4 φορές την εβδομάδα πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, πιο κοντά στην ηβική περιοχή. Το σύνδρομο πόνου είναι έντονο, η φύση του πόνου είναι τράβηγμα και πόνος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος είναι τόσο έντονος που η γυναίκα χάνει την ικανότητά της να εργαστεί, είναι δύσκολο ακόμη και να σηκωθεί από το κρεβάτι.
2. Πάνω από το 80% των γυναικών με κιρσούς της μήτρας αισθάνονται ενόχληση ή ακόμα και πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή μετά από αυτήν.
3. Παραβίαση του εμμηνορροϊκού κύκλου, καθυστερήσεις στην εμμηνόρροια έως και 50-60 ημέρες είναι πιθανές. Σε αυτή την περίπτωση, η απόρριψη είναι συχνά πενιχρή, η έμμηνος ρύση εκτείνεται σε διάρκεια σε 5-7 ημέρες. Η παρατεταμένη απουσία εμμήνου ρύσεως από πολλές γυναίκες θεωρείται ως τα πρώτα σημάδια της εμμηνόπαυσης.

Αυτή η κλινική εικόνα είναι εγγενής σε μια σειρά από άλλες γυναικολογικές παθήσεις. Για το λόγο αυτό, είναι αδύνατο να γίνει διάγνωση μόνο με βάση τα συμπτώματα, ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να συνταγογραφήσει μια σειρά από διαγνωστικά μέτρα. Επιπλέον, στους κιρσούς του τραχήλου της μήτρας τα συμπτώματα είναι περίπου τα ίδια.

Σημαντικό: Οι κιρσοί της μήτρας διαγιγνώσκονται κυρίως στο δεύτερο στάδιο, καθώς αυτή τη στιγμή τα περιγραφόμενα συμπτώματα αρχίζουν να ενοχλούν τη γυναίκα. Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί η παθολογία και ξεκινήσει η θεραπεία της, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα επιπλοκών, ιδίως στειρότητας.

Όσον αφορά τις απευθείας ανατεθειμένες μελέτες, αυτές είναι οι εξής:

• Υπερηχογράφημα, που γίνεται με τη διακολπική μέθοδο.
• CT των πυελικών οργάνων.
• Dopplerography.
• Επιλεκτική ωοθηκογραφία.

Η ανάγκη για κάθε διαγνωστική μέθοδο εξαρτάται από τα δεδομένα που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα του υπερήχου, αφού πραγματοποιείται πρώτα.

Χαρακτηριστικά της νόσου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Λόγω του αυξημένου φορτίου στο σώμα συνολικά και στα πυελικά όργανα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης κιρσών της μήτρας. Μέχρι να γεννήσει μια γυναίκα, η ασθένεια δεν αντιμετωπίζεται.

Η παθολογία που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επηρεάζει την επιλογή του τρόπου τοκετού. Πολύ συχνά, ο γιατρός αποφασίζει να κάνει καισαρική τομή. Αυτό γίνεται για να αποφευχθούν επιπλοκές με τη μορφή θρομβοφλεβίτιδας, εσωτερικής αιμορραγίας, θρόμβωσης κ. λπ.

Ανεξάρτητα από το σε ποια περίοδο εγκυμοσύνης εντοπίστηκε η ασθένεια, μια γυναίκα πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς από γιατρό για να παρακολουθεί την κατάσταση του εμβρύου και την εξέλιξη των κιρσών.

Σημαντικό: Όταν σχεδιάζετε μια εγκυμοσύνη, υποβληθείτε σε εξέταση για τον εντοπισμό κιρσών της μήτρας και άλλων γυναικολογικών προβλημάτων. Αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή επιπλοκών κατά τον τοκετό και θα μειώσει τον κίνδυνο παθολογιών ανάπτυξης του εμβρύου.

Θεραπεία της νόσου

Για να λάβετε εξειδικευμένη βοήθεια με κιρσούς, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό, αρχικά έναν γυναικολόγο, ο οποίος στη συνέχεια θα σας παραπέμψει σε έναν φλεβολόγο.

Η βάση της θεραπείας είναι η φαρμακευτική θεραπεία, η οποία συνίσταται στη λήψη των ακόλουθων φαρμάκων:

• Venotonics - τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν ευεργετική επίδραση στην κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων. Τονώνουν τα τριχοειδή αγγεία και τα αιμοφόρα αγγεία, μειώνουν τη διαπερατότητά τους, αυξάνουν την ελαστικότητα και ενισχύουν τα τοιχώματα των φλεβών.
• Φάρμακα για τη μείωση του ιξώδους του αίματος - συμβάλλουν στη γενική βελτίωση της εισροής και εκροής αίματος στα προσβεβλημένα αγγεία, μειώνουν την πιθανότητα θρόμβωσης. Τα μέσα αυτής της ομάδας αντενδείκνυνται σε παθολογίες του καρδιακού συστήματος.

Σημαντικό: Οποιοδήποτε φάρμακο συνταγογραφείται μόνο από γιατρό, με βάση την προκαταρκτική διάγνωση, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο ανάπτυξης της νόσου. Είναι σημαντικό να τηρείτε ιδιαίτερη φροντίδα για τις γυναίκες στη θέση τους.

Μέθοδοι θεραπείας

Εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία για μια ολοκληρωμένη θεραπεία, σημαντική είναι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και η εφαρμογή των παρακάτω συστάσεων:

• συμμόρφωση με το σχήμα ύπνου.
• ελαχιστοποίηση της σωματικής δραστηριότητας, αλλά ταυτόχρονα διατήρηση της κινητικότητας.
• ακολουθώντας μια δίαιτα που περιλαμβάνει πολλά λαχανικά, φρούτα και έλαια πλούσια σε βιταμίνη Ε.
• υποστηρικτικά αθλήματα, θεραπευτική γυμναστική.
• πλήρης αποκλεισμός οποιωνδήποτε κακών συνηθειών.
• ορισμένοι γιατροί συνιστούν να κάνετε ασκήσεις Kegel, οι οποίες βοηθούν στην ενίσχυση των κολπικών μυών.

Χειρουργική επέμβαση

Τέτοια δραστικά μέτρα απαιτούνται σε περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία δεν έχει φέρει τα κατάλληλα αποτελέσματα ή η νόσος έχει εντοπιστεί σε μεταγενέστερο στάδιο. Οι ακόλουθες μέθοδοι χειρουργικής επέμβασης είναι πιο δημοφιλείς:

1. Φλεβεκτομή είναι η αφαίρεση μεμονωμένων τμημάτων μικρών αγγείων.
2. Η πήξη με λέιζερ είναι ο πιο φειδωλός τύπος αποκατάστασης της φυσιολογικής ροής του αίματος.
3. Η σκληροθεραπεία είναι η εισαγωγή στην κοιλότητα μιας φλέβας ενός παράγοντα που προάγει την κόλλησή της. Η έλλειψη παροχής αίματος στο αγγείο θα οδηγήσει στην αυθόρμητη αποβολή του.
4. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί πλήρης αφαίρεση της μήτρας, μερικές φορές μαζί με τα εξαρτήματα.

εθνοεπιστήμη

Οι εναλλακτικές μέθοδοι είναι μία από τις επιλογές για πολύπλοκη θεραπεία με συντηρητικό τρόπο. Δεν είναι σε θέση να αντικαταστήσουν πλήρως τη φαρμακευτική θεραπεία, αλλά μπορούν να επηρεάσουν την επιτυχία της θεραπείας γενικά.

Τα πιο αποτελεσματικά μέσα παραδοσιακής ιατρικής είναι:

1. Έγχυμα ιπποκάστανου: πάρτε 100 γραμμάρια φρούτου κάστανου, ψιλοκόψτε τα μαζί με τη φλούδα. Ρίξτε την προκύπτουσα πρώτη ύλη με τόση ποσότητα βότκας που να καλύπτει τα θρυμματισμένα φρούτα κατά 4-5 χιλιοστά. Επιμείνετε σε σκοτεινό μέρος για 14-15 ημέρες. Μετά από αυτό, η έγχυση λαμβάνεται 10 σταγόνες δύο φορές την ημέρα. Το εργαλείο ενισχύει τα αγγειακά τοιχώματα και αραιώνει το αίμα.
2. Βάμμα λιλά: για 0, 5 λίτρα βότκας, πρέπει να πάρετε 100 γραμμάρια άνθη πασχαλιάς και 30 γραμμάρια πρόπολης. Όλα τα συστατικά χύνονται με βότκα και αφήνονται σε σκοτεινό μέρος για 30 ημέρες (κάθε 2-3 ημέρες πρέπει να ανακινείτε). Στη συνέχεια, το βάμμα φιλτράρεται και καταναλώνεται 15 χιλιοστόλιτρα τρεις φορές την ημέρα πριν από τα γεύματα.

Θυμηθείτε, πριν χρησιμοποιήσετε ακόμη και την πιο αβλαβή παραδοσιακή ιατρική, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Επιπλοκές της νόσου

Οι κιρσοί της μήτρας είναι επικίνδυνοι για τις επιπλοκές τους ελλείψει κατάλληλης θεραπείας. Αυτές οι επιπλοκές είναι οι εξής:

• εσωτερική αιμοραγία;
• θρόμβωση;
• φλεγμονώδεις διεργασίες των γεννητικών οργάνων.
• παρατυπίες εμμήνου ρύσεως?
• ορμονική δυσλειτουργία των ωοθηκών.
• αγονία.

Προληπτικά μέτρα

Είναι πάντα καλύτερο να πραγματοποιείται η πρόληψη μιας ασθένειας, αποτρέποντας την ανάπτυξή της, παρά να την αντιμετωπίζουμε ή τις συνέπειές της αργότερα. Για την πρόληψη των κιρσών της μήτρας, ακολουθήστε αυτές τις απλές οδηγίες:

• ακολουθήστε έναν κινητό τρόπο ζωής, περπατήστε περισσότερο και περπατήστε.
• κάνετε γυμναστικά αθλήματα.
• τρώτε υγιεινά τρόφιμα, λιγότερο λιπαρά, τηγανητά, πικάντικα, πικάντικα, ξινή?
• επισκέπτεστε τακτικά τον γυναικολόγο, ειδικά για το παραμικρό παράπονο.

Παρά τις δυσκολίες στην ανίχνευση κιρσών των φλεβών της μήτρας, προκειμένου να αποφευχθεί η εξέλιξη της νόσου και οι επιπλοκές, εάν εμφανιστούν τα συμπτώματα που περιγράφηκαν προηγουμένως, συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Είναι επίσης σημαντικό να θυμάστε ότι η αυτοθεραπεία σε τέτοιες περιπτώσεις αντενδείκνυται, απαιτείται προσεκτική διάγνωση και συνεχής παρακολούθηση από γυναικολόγο και φλεβολόγο.